Sev ki sevilesin

Babamın ölümü beni sarstı.. Onunla ilgili anılar, beynimde hala çok net bir şekilde duruyor. O telefon sesi, cenaze, yüzlerce insanın başsağlığı dilemesi, delikanlı olmuş oğlumun omzumu saran kolu ve matem duası Kadiş'i söylemem...

Ama her şeyden önemlisi, annemin, cenazeye gitmek için evden çıkarken ki hali... Kapıya geldiğinde, bir an için duraklaması ve kendi kendine iç geçirişi... Sonra elimi sıkıca sıkması ve dışarı doğru adımlarını sıklaştırması...

Anne babamın evliliklerini tarif etmeye kesinlikle cesaret edemem. Zira bir çocuk, yetişkin bir çocuk olsa bile, anne babasının ilişkisi hakkında ne bilebilir ki? Ama onlarla birlikle paylaştığım ve onların yaşamında öncelikli yere sahip olduğum uzun bir tarih var. Birçok üzüntü, sıkıntı, neşe, gurur ve sonlara doğru rahatlık...