“Bunu evde konuşacağız,” dedim. Odayı terk ederken eşimin gözleri dolmuştu ama bunu umursamadım. Eve dönerken içimdeki karmaşa gittikçe büyüyordu. Eşimin geçmişinden gelen bu sır, yıllardır inşa ettiğim güven duvarını bir anda yıkmıştı.O gece, eşim her şeyi detaylarıyla anlattı. Uzun süren bir sessizlikten sonra, “Bu ilişki bizi yıkmak zorunda değil,” dedi. Ama benim içimdeki kırıklık ve öfke, kolay kolay tamir edilecek gibi değildi.
Hayatın bazen en beklenmedik anlarda vurduğunu o gün öğrendim. Ama bu hikaye burada bitmedi. Artık karar vermem gereken bir yol ayrımındaydım: ya geçmişin yükünü taşımaya devam edip bu evliliği kurtarmak için mücadele edecektim, ya da kendim için yeni bir sayfa açacaktım. Hangisini seçtim? İşte bu, başka bir hikayenin başlangıcıydı.