24 yaşındaydım artık evlenme çağım geldide geçiyordu o yıllarda. Evlenmeden hep Rabbimden hayırlı eş istedim.
Annem ve akrabalarım bana kız bulduysa da ben hiçbirini beğenmedim. Sana huri mi bulacağız diyorlardı. Oysa ben dış güzellik değil iç güzellik istiyordum. Ben lise mezunuyum kendim gibi lise mezunu olsun, namazlı abdestli namuslu dürüst bir kız istiyordum. Ama bir türlü bulunmuyordu. Yok senin istediğin gibi diyorlardı.
Ben artık bu evlilik işinden neredeyse umudu kesmiş bir vaziyette idim. Saçlarımı sıfır numaraya vurdurmuştum. Bir gün babam geldi bir kız bulmuş. Annenle görmeye gidin dedi. Ben bu saçla kız istemeye mi gidilir? diyecek oldum. Babam sert bir adamdı, bir bakış attı daha bir şey diyemedim. Onları kırmamak için mecburen gittim. Ama hiç umudum yoktu. SOnrasında ise….. (DEVAMINI OKUMAK İÇİN F.OTOĞRAFIN ÜZERİNE TI.KLAYINIZ SONRAKİ SAYFAYA GEÇİNİZ…)
