2006 senesinde Victoria henüz 11 yaşındayken komaya girdi. Bundan önce ellerini kontrol edememeye, konuşamamaya ve hareket edememeye başlamıştı. Birden yaşamı karardı.Victoria dört sene süresince vücuduna bağlanmış biçimde yaşadı. Hekimler bitkisel yaşamda olduğunu söylediler. Aileye iyileşemeyeceği acı olsa da söylendi. Annesi Jacqueline, ‘Onu kaybettik!’ dedi.
Kimsenin öğrenmediği şey ise Victoria’nın bitkisel yaşamdayken herkesi duyabildiğiydi. Komaya girmesinin üzerinden iki sene geçtikten sonra şuuru aniden yerine geldi ancak hareket edemiyordu. Çevresinde konuşulanları kavrayabiliyor ancak fiziksel olarak tepki veremiyordu. Doktorun tahminiŞuuru açıldıktan sonra doktorlar kızın beyninde ve omuriliğinde bazı bulgular gözlemlediler. Doktorların ailesine beyin ölümünün gerçekleştiğini söylediğini dinlemişti. Hatta yaşamı boyunca bitkisel yaşamda yaşayacağını söylediklerini de…
Victoria, ESPN’e “Ailem bana inandı. evimize benim için sağlık kurumu odası inşa ettiler. Üç erkek kardeşim bana kesintisiz ben orada uyuyorken dışarıda neler olduğunu anlattılar. Güçlenmeme destekçi oldular. Onları duyabildiğimi öğrenmiyorlardı gerçekte” dedi. 2010 senesinde Victoria bitkisel yaşamdan çıktı. 2009 senesinin aralık ayında annesiyle seneler sonra ilk kere göz temasında bulundu. Bundan sonra yavaş yavaş düzelmeye başladı. Parmaklarını oynatabiliyor ve hatta el sallayabiliyordu. Ağzından önce kelimeler sonra da tümceler dinlenmeye başlandı. Kendi başına yemek yiyebilmeye de başladı. İlk defa akıllı telefon kullanmaya ve Facebook’a girmeye başladı.
Victoria acayip bir biçimde suyun üstünde kalmaya ve yüzmeye başladı. Yüzmek ona yalnızca serbestliğini değil güvenini de geri kazandırdı. 2012 senesinde Victoria 17 yaşındayken Paralimpik Oyunları’na katıldı. 100 metre özgür yüzme yarışında üç gümüş bir altın madalya kazandı.Londra’dan eve döndüğünde onu artık dünya tanıyordu. Victoria, motivasyon konuşmaları yapması için konferanslara davet edildi. Hikâyesini dünyaya anlattı. Milyonlarca insana esin oldu.yinede onu bir şey rahatsız ediyordu. Tekerlekli sandalye kullanmak istemiyordu. 2013 senesinde Victoria felçli insanların tekrarda ayakları üstünde durabilmeleri için hazırlanmış yoğun bir programa katıldı.
Victoria, “Programa devam edebilmem için annemle birlikte başka bir kente taşındık. Burada tedavi oluyordum ancak babamı ve kardeşlerimi de özlüyordum. Ailem annemle taşındığımız kentteki programın, evimiz olduğu kentte de uygulanabilmesi için bir sağlık merkezi açtı. Böylece hem ben hem de benim gidişatımdaki öteki bireyler programdan faydalanabilecekti” dedi. Programı yürüten uzmanlar Victoria’nın yürüyebileceğine fazla inanmıyorlardı. Mucizevi bir biçimde 11 Kasım 2015 tarihinde Victoria ilk adımlarını attı.Uyanmasının üstünden altı sene geçtikten sonra ilk adımlarını attı. Victoria sağlığına tamamen kavuşabilmek için günde 6 saat tedavi kapsamında çalışmaya başladı.Yavaş yavaş bacaklarının kuvvetlendiğini hissetti. Destekçi donanımlarla yürümeye başladı. Bunun üstünden beş ay geçtikten sonra 3 Mart 2016 tarihinde hiçbir destekçi teçhizat kullanmadan kendi ayakları üstünde yürüyebilmeye başladı!“Yaşamımın harika olduğunu söyleyemem. Hala yürürken güçlükler yaşıyorum. Ancak daha öncesine oranla çok daha iyi