Miguel Mendoza, ilk torununu görme niyetiyle hastaneye gelmişti; gurur ve sevinçle dolu bir an. Ama bunun yerine, beklentilerini yerle bir eden bir gerçekle karşılaşmıştı. Oğlu Ricardo'nun karısına vurması onu sadece şok etmekle kalmamış, aynı zamanda derin bir öfke ve hayal kırıklığı da yaratmıştı. Koridorda fark edilmeden kalmıştı, varlığı cam kapının parıltısıyla gizlenmişti, ama aklı bu büyük adaletsizliği nasıl çözeceğiyle ilgili düşüncelerle dolup taşıyordu.
Emekli bir çavuş olan Miguel, her zaman en yüksek disiplin ve dürüstlük standartlarına bağlı kalmıştı. Ülkesine onurla hizmet etmiş ve aynı değerleri çocuklarına da aşılamıştı. Ya da öyle sanıyordu. Ricardo'nun yaptıklarını görmek ağzında buruk bir tat bırakmıştı. Oğlu, ona öğretmeye çalıştığı ilkelerden nasıl bu kadar uzaklaşmıştı?
Harekete geçmeye kararlı olan Miguel, doğru anı sabırla bekledi. Öfkeyle Ricardo'yla yüzleşmenin hiçbir işe yaramayacağını biliyordu. Bunun yerine bir plana ihtiyacı vardı; Camila ve torununun güvende olmasını ve Ricardo'nun eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşmesini sağlayacak bir yola..devamı dger syfada..
